Vekas bilde må kunne seiast å vere naturdokumentarisk. Om det er sjelden veit eg ikkje, men eg kan ikkje minnast å ha sett noko liknande før. Midt i vegen låg den, tørr, gedigen, svak, men i live. Den minna meg på ein sekvens frå ein eller annan animasjonsfilm der padder blei blåst opp som ballongar.

I følgje litteraturen skal ei padde som føler seg trua ikkje nødvendigvis hoppe unna slik ein frosk gjer. Den vil heller blåse seg opp å gå roleg unna. Dette individet var knapt i stand til å gå. Den fikk hjelp til å komme seg ut i den noe fuktige veggrøfta.

I følgje Nettavisen skal  det i 2005 ha vært tusenvis av padder som este opp og eksploderte i Tyskland og Danmark. Årsaka skal ha vore kråker som spesialiserte seg på å ta leveren til padda. Ein forskar meinte at padda då blåste seg opp som ein forsvarsmekanisme, men ettersom den ikkje har ribbebein og no også manglar lever, er det ingenting som som held dyret saman. Lungene eser ut til dei sprekker, og dermed også padda.

Då eg leste artikkelen i Nettavisa måtte eg avgårde dagen etter for å sjå til fotomotivet mitt. Den var like stor, men død.